15 listopada 2024 r. uczniowie Szkoły Podstawowej w Książu Małym po raz kolejny przystąpili do akcji Światowego Dnia Tabliczki Mnożenia. Celem akcji jest propagowanie zabawowej formy nauczania-uczenia się matematyki. Ma ona zachęcić uczniów do przypomnienia sobie tabliczki mnożenia w przyjemny, niecodzienny sposób. Akcja jest okazją dla uczniów do nadrobienia „tabliczkowych” zaległości po wakacjach. Tabliczkowa wiedza” sprawdzana była w różnorodny sposób – podczas krótkich egzaminów z tabliczki mnożenia. Egzaminatorami byli uczniowie klasy VI. Tworzyli oni specjalne Komisje Egzaminacyjne. Zaopatrzeni byli w losy i przepytywali starszych i młodszych kolegów od klasy III oraz dorosłych (pracowników szkoły).
Wszystko odbywało się pod opieką nauczyciela matematyki p. Małgorzaty Banaszek, która czuwała nad poprawnością przeprowadzanych egzaminów. Przygotowania do ŚDTM trwały kilka dni. Uczniowie w tym czasie przygotowywali plakaty, rekwizyty, ozdabiali szkołę tematycznymi dekoracjami. Przed egzaminami aktywnie przypominali sobie tabliczkę mnożenia w formie zabaw.
Uczniowie, którzy zdali poprawnie egzamin otrzymali odznakę Eksperta tabliczki mnożenia. Po egzaminie uczniowie klas IV – VIII brali udział w zabawach matematyczno – ruchowych.
„Gorące krzesła”– Krzesła ustawione są w kole. W środku koła na krzesłach siedzą dzieci. Każde dziecko miało przypiętą jedną liczbę, np. 2544, 1300, 2452, 6475, 2000, 6348, itp Jedno dziecko stało na środku i prosiło, np. aby wstały dzieci, które są liczbami parzystymi. Dzieci wstają i zamieniają się miejscami z tej szansy korzysta również dziecko, które stało bez względu na to jaką jest liczbą. To dziecko, które zostaje na środku wydaje następne polecenie – „ proszę, aby wstały dzieci, które są liczbami nieparzystymi. Dzieci wstają i zamieniają się miejscami. Propozycje poleceń, które wiszą w widocznym miejscu klasy:
– Proszę, aby wstały dzieci, które są liczbą podzielną przez 2, kolejne przez 5, albo 10, lub 3, z kolei przez 9 i w końcu przez 100
„Deptanie balonów” – każdy zawodnik ma przywiązany do nogi balon na nitce. W każdym balonie umieszczone były zadania o różnym stopniu trudności. Celem zabawy było nadepnięcie balonów pozostałych graczy, a zachowanie swojego. Ten kogo balon pękł musiał rozwiązać „uwolnione” zadanie. Jeśli udało mu się rozwiązać poprawnie otrzymywał
w nagrodę plusa. Ten uczeń, któremu udało się zachować balon został zwycięzcą tej zabawy.
„Bocian i żabki” – z grupy dzieci wybierano cztery „bociany”, które miały za zadanie wyłapać jak najwięcej „żabek”. Każdy bocian ma przypiętą liczbę, np.: 2, 4, 5, 3. Dzieci-żabki na plecach mają przypięte wielokrotności tych liczb, którymi są bociany. Na hasło ’żabki na łące’ wykonują powolne skoki w różnych kierunkach, na wyznaczonym terenie; na hasło ‘bociek poluje’ starają się uciekać naśladując skaczące żabki. Bocian polował na jednej nodze i łapał swoją wielokrotność. Zwycięża ten „bocian”, który złapie największą ilość „żabek”.
4.” Przeprawa przez rzekę”– sala gimnastyczna, z wyznaczonymi dwoma liniami „rzeką”. Na rzece ułożone były kamienie ( kartki papieru, na których napisane były liczby) w takiej odległości, aby można było przeskoczyć z jednej kartki do drugiej. Przeprawa na drugi brzeg odbywa się za pomocą skoków obunóż. Przeprawiający się na drugi brzeg musiał wybrać drogę – przeskakując tylko po kamykach z napisem liczy pierwszej, albo z napisem liczby złożone. Przed wyprawą musi określić jaką drogą będzie się poruszał. Za prawidłową przeprawę otrzymywał plusa.
Dzieci były bardzo zadowolone z nauki matematyki w formie zabawy. Zapewne taka lekcja matematyki utrwalająca tabliczkę mnożenia zostanie im długo w pamięci.
